مرور کامل استروئید اکسندرولون

اکسندرولون یا آناوار، یکی از استروئیدهای پرمصرف در دنیای بدنسازی است. افراد زیادی برای کاهش وزن و به اصطلاح، کات کردن عضلات خود از این استروئید استفاده می کنند. همچنین، از آنجایی که این استروئید، عوارض آنچنانی ندارد، زنان نیز اقبال فراوانی به استفاده از آن دارند. با وجود این، این افراد از نحوه مصرف، عوارض، شرکت های سازنده و راه های جلوگیری از عوارض ناشی از مصرف اکسندرولون آگاهی ندارند. در کلیپ جامع زیر به همه این موارد می پردازیم و استروئید اکسندرولون (که به آن آناوار نیز می گویند) را به شکلی کامل و جامع مرور می کنیم. همچنین، در ادامه متن نیز می توانید توضیحات کلیپ را به شکل متنی دنبال کنید.

تقریباً همه استروئیدها علاوه بر داشتن خواص آنابولیکی، خواص آندروژنیکی نیز دارند. به همین دلیل است که به آنها استروئیدهای آنابولیکی-آندروژنیکی می گویند. این بدان معنا است که استروئید مورد نظر در قبال کارهای مثبت یا آنابولیکی که برای بدن انجام می دهد (مثل افزایش عضله)، چه میزان آثار زیان باری برای بدن دارد. همان طور که در جدول شکل زیر مشاهده می کنید، خواص آنابولیکی استروئید اکسندرولون ۳۲۲ تا ۶۳۰ است (نسبت ۱۳/۴ تا ۲۶/۳)، حال آنکه عوارض آندروژنیک آن تنها ۲۴ است که این به معنای ایمنی بسیار زیاد این دارو است. همچنین، این دارو فعالیت استروژنی ندارد و بنابراین نمی تواند باعث احتباس آب، احتباس چربی و ژنیکوماستی شود. همین موضوع باعث شده است تا افراد زیادی این دارو را برای دوره های کاهش وزن و کات استفاده کنند. بنابراین، چیزی که تا اینجا باید بدانید این است که این دارو (اکسندرولون) دارویی نسبتاً ایمن به حساب می آید. با وجود این، این ایمنی بدان معنا نیست که هیچ عوارضی ندارد. در ادامه درباره این عوارض و راه های جلوگیری از آنها صحبت می کنیم. همچنین، این دارو فعالیت پروژسترونی نیز ندارد که نکته بسیار مثبتی است.

استروئید اکسندرولون (آناوار) به شکل های گوناگونی در بازار عرضه می شود. برند اصلی این دارو که نام آن، آناوار بود و در حال حاضر دیگر تولید نمی شود، ۲/۵ میلی گرم بود. برند بعدی این دارو، اُکسندرین نام دارد که در آمپول های ۲/۵ میلی گرمی و ویال های ۱۰ میلی گرمی تولید می شود. سایر برندهای موجود در بازار نیز در آمپول های ۲/۵ میلی گرمی و ویال های ۵ و ۱۰ میلی گرمی فروخته می شوند.

در تاریخچه استروئید اکسندرولون، سه تاریخ بسیار مهم وجود دارد. در سال ۱۹۶۲، شرکتی به نام سرل که امروزه آن را تحت عنوان فایزر می شناسیم، داروی اکسندرولون را تحت عنوان آناوار تولید کرد. این شرکت، این شرکت، این دارو را در نقاط گوناگون دنیا و تحت عناوین گوناگونی – مانند لوناوار در آرژانتین، لیپیدکس در برزیل و جز آن – تولید کرد. هدف از ساخت این دارو، تجدید قوای بیمارانی بود که به دلیل بیماری، دچار ضعف و کاهش توده عضلانی شده اند، و از آنجایی که این بیماران همه طیف های سنی و جنسی را شامل می شوند، این دارو به گونه ای طراحی شد تا خواص آنابولیکی آن خیلی زیاد باشد و از طرف دیگر عارضه آندروژنیکی اندک یا ناچیزی به همراه داشته باشد. هرچند سازمان غذا و داروی امریکا این دارو را تأیید کرد، اما شرکت سرل، در سال ۱۹۸۹، تولید این دارو را به دلیل سوءمصرف افراد ورزشکار، برای همیشه قطع کرد. بنابراین، از سال ۱۹۸۹ به بعد دارویی تحت عنوان آناوار وجود خارجی ندارد. اما شش سال بعد (سال ۱۹۹۵)، شرکتی امریکایی به نام بی-تی-جی این دارو را مجدد به بازار برگرداند و با توجه به تحقیقاتی که درباره این دارو انجام داد، آن دارو را از آن خود کرد و قیمت های سنگینی هم برای آن تعیین کرد. این دارو که اکسندرین نام دارد، همچنان در امریکا در حال تولید است، اما شرکت جمینی لابراتوریز آن را تولید می کند.

همان طور که در شکل زیر مشاهده می کنید، عوارض جانبی این دارو را در کل به پنج دسته تقسیم کرده ایم. البته باید بدانید که عوارض این دارو و سایر داروهای استروئیدی تنها به این موارد محدود نمی شود و می تواند موارد دیگری را نیز شامل شود که بعضاَ ناشناخته اند.

همان طور که گفته شد، این دارو فعالیت استروژنی ندارد و بنابراین نمی تواند باعث احتباس آب، احتباس چربی و ژنیکوماستی (نوک سینه در مردان) – حتی در افراد خیلی حساس – شود. بنابراین نیازی به مصرف همزمان داروهای ضداستروژن یا مسدودکننده آروماتازی هنگام مصرف این دارو وجود ندارد.

• نکته مهم: ریزش موی ناشی از این دارو در بعضی افراد که مستعدند اجتناب ناپذیر است. حتی اگر داروهایی مثل فیناستراید یا داتستراید برای مهار ریزش موی ناشی از این دارو مصرف کنید، باز هم ممکن است این افراد حساس، ریزش مو را تا حدودی تجربه کنند. با وجود این، با توجه به آنکه این دارو عوارض آندروژنیکی کمی دارد، احتمال این رخداد در اکثر افراد بسیار ناچیز است. سایر عوارض آندروژنیکی ذکر شده در جدول بالا نیز به همین گونه است و نوعاً با مصرف این دارو در دوزهای معقول مشاهده نمی شوند.

به طور کلی این دارو در دوزهای معقول و مشخص خود نمی تواند باعث بروز مشکلات کبدی شود. زیرا بخش خیلی زیاد آن از کبد عبور می کنند و تأثیری روی آن نمی گذارند. با وجود این، بهتر است همواره در کنار مصرف همه استروئیدهای آنابویکی از داروهایی استفاده شود که کبد را پاکسازی می کنند (مثل liver Stabile، Liv-52، Essential Forte).

همان طور که گفته شد، این دارو داروی بسیار ایمنی است. با وجود این، یکی از مشکلات این دارو، عوارضی است که می تواند بر قلب و عروق داشته باشد. معلوم شده است این دارو می تواند باعث کاهش اچ دی ال، افزایش ال دی ال، هایپرتروفی غیرطبیعی بطن چپ و تغییرات فشار خون شود. برای جلوگیری از این عوارض، حین دوره های استروئیدی حتماً موارد زیر را در نظر داشته باشید:

1. در طول دوره استفاده از داروهای استروئیدی هموارد فعالیت ورزشی هوازی خود را انجام دهید تا قلب و عروق سالم تری داشته باشید.
2. کلسترول، چربی های اشباع، و کربوهیدرات های ساده (مثل قندها) را در رژیم غذایی خود تا حد ممکن کاهش دهید.
3. از مکمل هایی مثل روغن ماهی استفاده کنید یا مکمل هایی با فرمولاسیون طبیعی کلسترول- آنتی اکسیدان (مثل لیپید استابیل یا مشابه های آن)

مصرف اکسندرولون باعث سرکوب شدید تستوسترون تولیدی بدن می شود. اگر این کاهش شدید تستوسترون با پاکسازی نیز همراه نباشد، یک تا چهار ماه طول می کشد تا تستوسترون درون زاد بدن به حد طبیعی خودش برسد. البته این زمان بسته به دوز و مدت مصرف اکسندرولون متغیر است. اگر مدت و دوز مصرف این دارو خیلی زیاد باشد، حتی ممکن است تستوسترون بدن هرگز به حالت طبیعی برنگردد و سلول های سازنده تستوسترون از کار بیفتند. در عکس زیر، خلاصه ای از عوارض داروی استروئیدی اکسندرولون را مشاهده می کنید.

ابتدا درباره زمان مصرف این دارو باید گفت که زمان مشخصی ندارد. دوز مصرفی این دارو را در دو دسته می توان طبقه بندی کرد. یکی دوز مصرفی است که شرکت اصلی (سرل) مطرح کرده است (ویژه بیماران) و دیگری دوز مصرفی در ورزشکاران است.

1. افراد بیمار: زنان، ۲/۵ تا ۲۰ میلی گرم به مدت ۲ تا ۴ هفته؛ مردان، ۲/۵ تا ۲۰ میلی گرم به مدت ۲ تا ۴ هفته
2. ورزشکاران: زنان ورزشکار، ۵ تا ۱۰ میلی گرم به مدت ۴ تا ۶ هفته؛ مردان ورزشکار، ۱۵ تا ۲۵ میلی گرم به مدت ۶ تا ۸ هفته

• نکته مهم: بهترین زمان مصرف این دارو همراه با غذا و به خصوص غذای پرچرب است.

همان طور که در شکل زیر مشاهده می کنید، در حال حاضر چند شرکت در حال تولید داروی سوستانون هستند:

1. شرکت جمینی در امریکا اکسندرولون را تحت عنوان اکسندرین. شرکت های امریکایی دیگری نیز حالت ژنریک این دارو را تولید می کنند، مانند آپشر، پار، ساندوز، روکسان.
2. شرکت آتلانتیسن مکزیک اکسندرولون را تحت عنوان تندرول با دوز ۲/۵ میلی گرمی تولید می کند.
3. بالکان مولداوی که اکسندرولون را تحت همین عنوان، یعنی اکسندرولون و در دوز ۱۰ میلی گرمی تولید می کند.
4. شرکت یونیجن هونک کونگ که اکسندرولون را تحت عنوان اُکساوار تولید می کند.
5. شرکت لندرلند پاراگوئه که اکسندرولون را تحت عنوان اکسندرولند در دوز ۵ میلی لیتری تولید می کند.
6. شرکت آلفا فارما هند که اکسندرولون را تحت عنوان اُکسانابول تولید می کند.
7. شرکت آشیا فارما مالزی که اکسندرولون را تحت عنوان اُکسانابولیک تولید می کند.

خیلی ممنون از وقتی که برای خواندن این مطب گذاشتید. ما همه اطلاعات را در دسترس شما قرار دادیم و حالا نوبت شماست تا تصمیم گیری کنید. با توجه به عوارض این داروهای استروئیدی بهتر آن است که هرگز از این داروها استفاده نکنید. اما، اگر مسر به استفاده از این دارو ها هستید، حداقل به توصیه های ارائه شده عمل کنید تا بروز عوارض جانبی در بدن شما کمتر شود و بدن سالم تری داشته باشید.